1) Ang pinaka-importanteng pamamaraan sa pagpapanatili ng hadith ay:

1. tamang pagbabasa ng guro ng hadith sa mag-aaral, o tamang pagbabasa ng mag-aaral ng hadith sa guro.
2. mga namanang aklat.
3. paghahanap ng mga inilibing na kasulatan.
4. Wala sa mga nabanggit.

2) Ang pagsagawa ng paglilikom ng mga hadith ay nakompleto:

1. noong ika-limang siglo AD.
2. noong ika-pitong siglo AD.
3. noong ika-tatlong siglo ng Hijrah.
4. noong ika-apat na siglo ng Hijrah.

3) Ang pinakamahalagang produkto ng hadith sa ikatlong yugto ng paglilikom ay:

1. Sahih Bukhari.
2. Sahih Muslim.
3. Muwatta ni Imam Malik.
4. Musnad ni Imam Ahmad.

4) Ang pinaka-importanteng produkto mula sa ika-apat na yugto ng paglikom ng hadith ay:

1. Musnad ni Imam Ahmad at Sahih al-Bukhari.
2. Muwatta ni Imam Malik at Sahih al-Jami’.
3. Musnad ni Imam Ahmad at Muwatta of Imam Malik.
4. Muwatta ni Imam Malik at Sahih al-Bukhari.

5) ‘Ang pagkakatuklas ng mga aklat o hadith ay hindi kinilala ng mga maalam na mga Muslim bilang masasaligan na paraan ng pagpapanatili ng hadith.'

1. Mahalagang malaman ang katapatan at kakayahan ng taong pinagmumulan ng hadith bago ito matanggap. Ito ay imposibleng  malaman ang  patungkol sa mga manunulat ng mga di kilalang koleksyon ng hadith, kaya naman hindi ito maaring tanggapin, gaano man ito katanda o katagal na.
2. Ito ay hindi totoo.
3. Ito ay itinuturing na masasaligang basehan hanggang sa ikalawang siglo ng Hijrah.
4. Ang paghahanap ng iba pang aklat ay kinikilala bilang tanggap na basehan ng mga masasaligang salaysay.